‘Kendini çok masum tanıttı’
15/04/2009
Mehmet PAKSU
Eşim evlenmeden önce kendini çok masum tanıttı. Daha sonra sürekli MSN’de bayanlarla yazışmaları, telefonla görüşme ve mesajları ortaya çıktı.
Ben 1-2 bayanla konuştum, evli olduğunu, boş yere kendilerine yazık etmemelerini söyledim. Bunun üzerine eşim bana çok kızdı, konuşmadı. Pişman olmadığını, çapkınlıktan vazgeçmeyeceğini, bunun erkekliğin gereği olduğunu söyledi.
Midem bunu kaldırmadı. Neticede birkaç parça eşyasını alıp annesine gitti. Şimdi aramıyor, telefonlarıma cevap vermiyor. “İnsanlıkla ayrılalım” diyorum, ama iletişim kurmuyor. Hocam yanlışım var mı? Tavsiyeniz nedir? Ayrılmada benim günahım var mıdır? Bu arada evde tüm vazifelerimi yoğun çalışmama rağmen itina ile yerine getirdim. Eşimin 3. evliliği 40 yaşında.
(Rumuz : İletişim)
Çok az da olsa bazı erkeklerin bu tür alışkanlıkları oluyor. Bunu normal karşılıyor, vazgeçme yolunu hiç düşünmüyorlar. Kendini aldatan bir insan eşini daha rahat aldatıyor. Üçüncü evliliği olması da, gidişatını tam olarak ele veriyor. Sizin yoğun çalışmalarınız, her ne kadar görevlerinizi yerine getirdiğinizi söyleseniz de, ilginiz ihtiyacını, beklentilerini karşılamaya yetmemiş olacak ki, gözü dışarıda kalmış, başkalarının bahçesindeki meyvelere meyletmiş.
Yapacağınız iki şey var. Birisi, bir yolunu bulun, annesinin evine gidin, eşinizle açıkça konuşun, sizin de yanlışlarınızın olduğunu söyleyin, anlaşmaya çalışın. Fakat bütün kapıları kapatmış köprüleri atmışsa, bu sefer de tanıdıklarınızdan, çevrenizden alacağınız destek ve yardımlarla meselenin halline gidin. Alışkanlıklarından uzak durmayı, hayatı sadece sizinle paylaşacağını kabul ederse ne âla! Yok değilse, mahkeme kananıyla yolunuzu ayırmak son çare olarak görünüyor. Dinimiz geçinmeyi sürekli tavsiye ediyor, fakat “talak/boşanma” da Kur’ân’ın üzerinde durduğu bir mesele. Bunun da güzellikle olmasını istiyor. Olayın takibi, seyri ve noktalanması sizin inisiyatifinize kalıyor. Allah yardımcınız olsun.
“Şimdi sorarsa, ben ne diyeyim?”
Ben evlenmek üzereyim. Eskiden dini hayatıma dikkat etmediğim zamanlarda büyük günahım olmuştu. Tövbe ettim. Şimdi bana bunu sorarsa ben ne demeliyim? Bir de bu günahı işlemeyenle evlenebilir miyim?
(Rumuz: Dikenli gül
)Zina Kur’ân’a göre çok büyük bir suçtur, en büyük günahlar arasında sayılır. İnanan bir insanın böyle çirkin fiili işlemesi bir tarafa, Kur’ân, kesin ifadelerle zinaya yaklaşılmamasını emrediyor. Fakat günah sevap kavramına dikkat edilmediği dönemlerde bir kişi böyle bir fiili işlemişse tövbe kapısı açıktır.
Aynı günaha dönmemek kaydıyla tövbe ettiğinde, Peygamberimiz o günahı işlememiş gibi olacağını belirtiyor. Bu günahınız çevreniz tarafından bilinmiyor, evleneceğiz hanımın da öğrenme ihtimali yoksa sorduğunda söylemenize gerek kalmıyor. Çünkü “Her doğruyu her yerde söylemek doğru değildir” kuralına göre, söylemenize gerek yoktur. “Allah korusun, beni böyle birisi olarak mı biliyorsun?” gibi sözlerle cevaplamaya çalışın. Tövbe ettiğinize ve inşaallah Cenab-ı Hak affettiğine göre tekrar gündeme getirmemek lazım. Aksi durumda söylediğinizde, Eşinizde iz bırakır, sizden sürekli şüphelenir.
Bu da ilk günden itibaren huzurunuzu kaçırır. Nur Suresi’nin 3. âyetinde, zina yapan bir kişinin ancak aynı konumda olan birisiyle evlenebileceği ifade ediliyorsa da, İslam hukuku uleması, “bu âyet zina günahının büyüklüğünü anlatıyor, evlenmeyi haram kılmıyor” diyorlar, ayrıca ‘Haram, helali haram kılmaz (yani zina gibi haram bir fiil, evlenme gibi helal bir işi haram kılmaz)” hadisini delil olarak getirerek, evlenme engelleri arasında böyle bir durumun olmadığını söylüyorlar. Sizin böyle hanımla evlenmenizde bir engel kalmıyor.
“Kıskançlığımdan sinir krizi geçiriyorum”
Merhaba, ben 20 yaşında, 3 senedir evli bir bayanım. Aşırı derecede kıskançlık hastalığım var, eşimi her şeyden kıskanıyorum, en ufak şeyde sinirleniyorum. Kocam bir kadınla ilgili şaka yapsa, şaka olduğunu bile bile kıskancımdan sinir krizi geçiriyorum ve kendisine bağırıp çağırıyorum.
Eşim bu duruma sadece gülüp geçiyor. Dinimizde kıskançlık iyidir, ama aşırısı çok kötü. İnanın böyle olmak istemiyorum, ama elimde değil. Ne yapmam gerekiyor? Biraz da şeytanın vesvesesi var.
(Rumuz: Karanfil)
Siz kaza geçirmediğiniz halde kendinizi kaza geçirmiş gibi görüyorsunuz. “Olması mümkün” bir şeyi “olmuş” gibi görüyor, dövülmeden ağlıyorsunuz. Bu psikiyatrik bir rahatsızlıktır. Evhamdan, vesveseden ve takıntıdan başka bir şey değildir. Zaten siz adını koymuşsunuz, eşiniz de bu halinizi ciddiye almıyor, gülüp geçiyor.
Öncelikle vesvese/takıntı gibi bu rahatsızlığı iyice kavrayıp çözüm yollarını öğrenmek için “Vesvese, Sebepleri ve Kurtuluş Yolları” adlı kitabımızı bir okuyun. İkincisi: Yine de devam ediyorsa, bu sefer profesyonel bir yardım alın, ilaç tedavisine başlayın. Aman ha, “Geçer, gider” diye umursamaz davranmayın
Çarş. Nis. 15, 2009 11:33 am